[เล่มที่ 82] พระอภิธรรมปิฎก ยมก เล่ม ๕ ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 1266

ชื่อว่า ปฐมจิต หมายถึง ภวังค์ที่เกิดต่อจากปฏิสนธิจิต

ส่วน อาวัชชจิต ในภวนิกันติ (ชวนะ) ไม่เป็นเช่นกับด้วยวิบากจิต (เพราะอาวัชชจิตเป็นกิริยาจิต) ชื่อว่า ทุติยจิต พึงทราบว่า คำว่า ทุติยจิต นั้นท่านกล่าวหมายเอา อาวัชชนจิต นั้น.

คำว่า แห่งบุคคลผู้พร้อมเพียงด้วย ปัจฉิมจิต ได้แก่ ...พระขีณาสพผู้พร้อมเพรียงด้วยจิตที่ไม่เป็นปัจจัยแก่ปฏิสนธิ อันเป็นจิตดวงสุดท้ายแห่งจิตทั้งปวง.

ถูกต้องครับ ปัจฉิมจิตมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นขออนุโมทนา

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ