นอกจากการให้ด้วยวัตถุสิ่งของที่ช่วยเหลือแล้ว ยังมีการให้ที่ละเอียดขึ้นอีก สูงขึ้นอีก คือ การให้ธรรมเป็นทาน (ธรรมทาน) "ความเข้าใจถูกต้องที่มอบให้นั้นจะเป็นประโยชน์ทั้งโลกนี้ และโลกหน้า" เมื่อบุคคลให้วัตถุสิ่งของแก่บุคคลขัดสนยากไร้ ยากจน สิ่งนั้นก็เกิดประโยชน์กับผู้ที่รับเพียงชั่วคราว

เราอาจจะไม่พิจารณาถึงสาเหตุของความยากไร้ ซึ่งแท้จริงผู้ที่ยากไร้ก็ต้องเป็นผลของอกุศลกรรม และตราบเท่าที่บุคคลนั้นกระทำอกุศลกรรม ก็จะมีการปรุงแต่งให้เกิดใหม่เป็นบุคคลที่ยากจนนอกจากการช่วยเหลือในทางวัตถุสิ่งของ ควรที่จะช่วยให้บุคคลนั้นที่ต้นเหตุของความยากจน และนั่นก็คือ ช่วยเขาให้มีความเข้าใจถูกเห็นถูกในความจริงของธรรม

ดังนั้น เราจะเห็นว่าเราสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ในชีวิตประจำวัน ทั้งการให้วัตถุทาน และธรรมทาน ด้วยธรรมทานนั้น สามารถที่จะช่วยผู้อื่นให้ได้รับความเข้าใจถูกในธรรม และยังมีประโยชน์เพื่อถือเอาธรรมนั้นเป็นข้อประพฤติในชีวิตประจำวันด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น การช่วยเหลือผู้อื่นให้ได้รับความเข้าใจถูกในธรรม สามารถที่จะเป็นปัจจัยปรุงแต่ง ให้ผู้ที่ได้ฟังนั้นได้เจริญกุศลยิ่งขึ้น มีการให้ทาน การประพฤติในศีล และการอบรมเจริญภาวนา เป็นต้น

เพราะฉะนั้น ผู้ที่อบรมเจริญเมตตา เมื่อเขาช่วยบุคคลอื่นในทางอื่นๆ เพื่อให้เข้าใจธรรมโดยการเผยแพร่ผ่านทางรายการวิทยุ การพิมพ์หนังสือธรรม การสนทนาธรรม การอธิบายธรรม โดยไม่หวังผลเพื่อตนเอง ถ้าเป็นอย่างนั้นการกระทำของเขาก็เป็นทานบารมี ซึ่งนำไปสู่การดับกิเลส ผู้นั้นมีความเข้าใจมั่นคงที่จะอบรมเจริญกุศลโดยไม่ผูกติดกับโลภะ ความติดข้อง ก็เป็นการอบรมเจริญบารมี
บางท่านที่ชอบเผยแพร่ธรรมต้องการให้มีการประเมินผลของการดำเนินการ แต่ผลที่แท้จริงไม่เกี่ยวข้องกับจำนวนผู้ที่ฟังหรือจำนวนครั้งการเผยแพร่ แต่ผลแท้จริงของความพยายามนั้นจะปรากฏในจิตใจของผู้ที่ฟัง ที่ผู้นั้นจะมีการอบรมเจริญความเข้าใจถูกขึ้น และประพฤติในธรรม

เมื่อผู้นั้นฟังธรรม ได้รับความเข้าใจถูก ก็สะสมความจริงใจ และนั่นก็คือ สัจจบารมี และเขายังสะสมอธิษฐานบารมี ความมั่นคงไม่หวั่นไหวเพื่อจุดประสงค์ คือการละคลายกิเลส ซึ่งเราสามารถที่จะประเมินประโยชน์ของการฟังธรรมในขณะนี้ได้ว่า "ได้อบรมสะสมกุศลขึ้นหรือไม่ และอกุศลละคลายลงบ้างหรือไม่"

ข้อความนี้ถูกแปลจาก...The Perfection of Generosity - A higher kind of giving

เมื่อผู้นั้นฟังธรรม ได้รับความเข้าใจถูก ก็สะสมความจริงใจ และนั่นก็คือ สัจจบารมี และเขายังสะสมอธิษฐานบารมี ความมั่นคงไม่หวั่นไหวเพื่อจุดประสงค์ คือการละคลายกิเลส ซึ่งเราสามารถที่จะประเมินประโยชน์ของการฟังธรรมในขณะนี้ได้ว่า "ได้อบรมสะสมกุศลขึ้นหรือไม่ และอกุศลละคลายลงบ้างหรือไม่"

..ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ..