[เล่มที่ 76] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 228

ตาเปรียบด้วยงู

ประสาทรูปเหล่านี้ เปรียบเหมือนสัตว์มีงูเป็นต้น เหมือนอย่างว่าขึ้นชื่อว่างู ย่อมไม่ชอบใจในที่ชื้นแฉะและราบเรียบในภายนอก จึงเข้าไปที่ต้นไม้ ใบหญ้าชัฏ และจอมปลวกนั่นแหละ ย่อมชอบใจในเวลานอน ย่อมถึงความเป็นสัตว์มีจิตสงบ ฉันใด แม้จักษุนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน มีความพอใจในสิ่งไม่ราบเรียบ ย่อมไม่พอใจไม่ปรารถนาแม้จะแลดูในที่มีฝาทองคำเป็นต้นที่เรียบร้อย แต่ย่อมชอบในที่มีลวดลายหลากสีด้วยรูป ดอกไม้ และเครือเถาเป็นต้นทีเดียว เพราะในที่เช่นนั้น เมื่อตายังไม่เพียงพอ คนทั้งหลายก็ยังอ้าปากอยากมอง

ตามีคุณอนันต์ แต่ มีโทษมหันต์ บางขณะรู้ว่าเป็นสภาพติดข้องในการเห็นของสวย ระลึกรู้ว่าเป็นอกุศล แต่กำลังไม่พอ ทำให้เหมือนภาพโทรทัศน์ติดๆ ดับๆ ค่ะ

ขออนุโมทนานะคะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ