มีฟันไหม?! มีเมื่อประจักษ์ มีเมื่อเห็น มีเมื่ออยู่ที่เราเห็น ถ้าเราไม่ได้เห็นแต่เราจำหมดเลยว่าเรามี แต่จริงๆ แค่เห็นนอกนั้นเราจำหมดเลย ฟันไม่มีถ้าเราไม่เห็น ... แล้วมีไหม?? (ตอนนี้ไม่มี) เห็นไหมกว่าจะรู้ว่าไม่ใช่ไม่มีฟัน ... แต่ไม่มีหมด!!!

พระพุทธเจ้าไม่ได้ให้เราแค่รู้เรื่องราวแล้วเราจะดับกิเลสได้ยังไงแค่เรื่องราว

การสนทนาธรรมมีประโยชน์จริงๆ เพราะฉะนั้น การสนทนาธรรมเป็นมงคลจนกว่าจะไม่มีอะไรปรากฏ ... ไม่ใช่แค่พูด ... ทุกอย่างไม่ใช่แค่พูด!!!

ต้องค่อยๆ คิดไตร่ตรอง เพราะเราไม่เคยคิดละเอียด ... นี่แหละศึกษาธรรมะ ... ธรรมะรอบตัวหมดเลย ... ไม่มีอะไรที่ไม่ใช่ธรรมะ

เราก็คิดของเราเรื่อยเปื่อย ... รู้จักพระพุทธเจ้าไหม?! ... แค่นี้ ... รู้จักพระพุทธเจ้าไหม ... ไหนล่ะพระพุทธเจ้า?? ถ้าไม่ยากไม่เป็นพระพุทธเจ้า ... ใช่ไหม??

เป็นเราตลอด เป็นทุกสิ่งทุกอย่างตลอดเหมือนเดิมก่อนฟังคำของพระพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นฟังแล้วมีอะไรต่างกัน?? (ปัญญา ... ความเข้าใจ) เข้าใจอะไร? มีแต่ชื่อทั้งหมดเลย (ยาก) พอยากเมื่อไหร่รู้จักพระพุทธเจ้าทีละน้อย

(พอเจ็บป่วยก็มีเรา) พระพุทธเจ้าตรัสว่าทุกอย่างเป็นอนัตตา ... ผิดแล้วใช่ไหม ... รู้สิว่าผิด ... เราไม่เข้าใจพระพุทธเจ้าจึงทรงแสดงธรรมะให้เราเริ่มเข้าใจจนกว่าจะประจักษ์แจ้งว่าทุกคำของพระองค์จริงเปลี่ยนไม่ได้!!!เพราะกว่าจะตรัสคำนี้ออกมาได้ ... บำเพ็ญพระบารมีนานเท่าไหร่ ... แล้วบารมีคืออะไร ... ถ้าเราไม่รู้ว่าบารมีเป็นขณะจิตที่เป็นกุศลเพราะเห็นโทษของความไม่รู้ที่เป็นอกุศล ... ไม่รู้นี้กั้นทันทีว่าเดี๋ยวนี้เกิดดับ แทนที่จะเกิดจากกลายเป็นดอกไม้ เป็นโต๊ะ เป็นอะไรทันที ... แต่แทนที่จะเป็นดอกไม้เป็นโต๊ะทันที ปัญญาค่อยๆ ถึงขณะที่เกิดแล้วดับ ... เริ่มรู้จักพระพุทธเจ้า

ประโยชน์สูงสุดเมื่อได้ฟังพระพุทธเจ้าก็คือว่า ไม่รู้อะไรเท่าไหร่พิสูจน์ได้เดี๋ยวนี้ทันที เดี๋ยวนี้รู้อะไร ... เท่าไหร่?? ถึงจะเริ่มรู้จักว่าฟังมานานเท่าไหร่ กี่ชาติก็ไม่เป็นไร เพราะว่ามีสิ่งที่ปรากฏที่ถูกปิดบังไว้ด้วยความไม่รู้นานแสนนานจนมืดสนิท อยู่ในความมืดของความไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้สภาพธรรมะที่กำลังปรากฏไม่ปรากฏตามความเป็นจริง!!!

ณ กาลครั้งหนึ่ง “สนทนาธรรมที่สว่างอพาร์ทเม้นท์"
พุธ 28 พฤษภาคม 2568 (ช่วงบ่าย)

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ