การสละชีวิตตัวเองเป็นพุทธบูชาแบบนี้จะเป็นกุศลไหมคะ ไม่รู้จะมองในมุมไหนเพราะในชาดกก็จะเจอเรื่องที่พระโพธิสัตว์สละชีวิตตัวเอง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ก่อนอื่นควรเข้าใจการบูชาว่าคืออะไร มีจริงหรือไม่?
การบูชา ในสิ่งที่ควรบูชามีพระรัตนตรัย เป็นต้น เป็นธรรมที่เป็นไปเพื่อความเจริญ เพราะขณะนั้นเป็นกุศลจิต เป็นความเกิดขึ้นเป็นไปของกุศลธรรม ที่มีความเคารพอ่อนน้อม ขจัดซึ่งความหยาบกระด้างแห่งจิต โดยมีกุศลจิต นั่นเอง เป็นเครื่องบูชา เพราะกุศลจิตเกิดขึ้น จึงบูชา สำหรับผู้ที่ได้ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาเห็นคุณประโยชน์ของกุศลธรรมซึ่งเป็นสภาพธรรมที่ดีงาม ย่อมไม่ละเลยโอกาสของการเจริญกุศล ซึ่งเป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคล ซึ่งจะต้องเป็นผู้ที่ตรง และจริงใจที่จะขัดเกลากิเลสจริงๆ ไม่ใช่เพื่อต้องการสิ่งหนึ่งสิ่งใด เมื่อมีความเข้าใจพระธรรมไปตามลำดับ ย่อมมีความนอบน้อมที่จะบูชาทั้งด้วยวัตถุสิ่งของ มีดอกไม้ เป็นต้น ซึ่งเป็นอามิสบูชา และ ด้วยการปฏิบัติบูชา (ธรรมบูชา) ปฏิบัติบูชา หรือ ธรรมบูชา นี้ เป็นบูชาสูงสุดด้วยการปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนที่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง อบรมเจริญปัญญา สะสมปัญญาไปตามลำดับเพื่อเข้าใจถูกเห็นถูกในลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง
จากประเด็นคำถามพิจารณาได้ว่า
ทำสิ่งที่ผิดด้วยความหลงงมงาย ทำด้วยอกุศล แต่สำคัญว่าเป็นกุศล แล้วผลจะเป็นอย่างไร นั่น ไม่ใช่การบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่การบูชาพระรัตนตรัย เมื่อเป็นเหตุที่ไม่ดี จะนำมาซึ่งผลที่ดีไม่ได้เลย ไม่ใช่หนทางที่จะนำไปสู่การรู้ความจริง แต่กำลังทำทางไปสู่อบายภูมิ เพราะเป็นอกุศลนั่นเอง และประการที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือ การเข้าใจพระธรรมผิด คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแล้วยังเผยแพร่สิ่งที่ผิด ให้กับคนอื่นๆ อีก ทำให้บุคคลเหล่านั้น ออกจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีทางเข้าใจความจริงได้เลย กล่าวได้ว่า ทำลายทั้งตนเอง ทำลายทั้งผู้อื่น และทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีแต่โทษเท่านั้น
เพราะฉะนั้น จึงต้องกลับมาตั้งต้นที่การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจให้ถูกต้อง ที่จะเป็นเครื่องป้องกันต้านทานไม่ให้ตกไปในทางฝ่ายที่ผิด ต้องไม่ลืมจริงๆ ว่า ทุกคำ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่ให้ไม่รู้ ไม่ใช่ให้เกิดความหลงงมงาย แต่เป็นไปเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกโดยตลอด
บุคคลผู้ที่มีความเข้าใจถูกแล้ว เป็นประโยชน์สำหรับตนเองแล้ว ยังสามารถที่จะเกื้อกูลบุคคลอื่นให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องด้วย เป็นการทำประโยชน์แก่ผู้อื่น ด้วยการกล่าวคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทั้งหมดทั้งปวง ก็เป็นการบูชาพระองค์อย่างถูกต้อง เป็นการบูชาด้วยการศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ น้อมประพฤติตามคำสอนของพระองค์
ชีวิต มีค่า ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ยังมีโอกาสได้เจริญกุศล สะสมความดี รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นที่พึ่งต่อไปได้ เพราะยากแสนยากกว่าจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ แล้วใครคิดอย่างนี้บ้าง?
สำหรับในชาดกที่พระโพธิสัตว์สละชีวิตตนเอง ในพระชาติที่พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นกระต่าย (สสปัณฑิตชาดก) นั้น พระองค์ มีจิตน้อมไปในการให้ ในการสละ บำเพ็ญบารมี ถ้าหากมีใครมาขอ ก็จะสละชีวิตตนเอง บริจาคเนื้อทั้งร่างให้แก่ผู้มาขอ เป็นความตั้งใจของพระองค์ ยากที่ใครจะทำเหมือนอย่างพระองค์ได้
ขอเชิญอ่านข้อความโดยตรงในพระไตรปิฎกได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ ครับ
สสปัณฑิตชาดก ผู้สละชีวิตเป็นทาน
... ยินดีในกุศลของคุณแคนดี้และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ