เรียน อาจารย์คำปั่น

ข้อความในพระสูตรที่ผมอ้างถึงในกระทู้ก่อนหน้า "การบรรลุโสดาบันเป็นเรื่องไม่ยาก?" กล่าวไว้แต่เพียงว่า ถ้าเรามีเหตุปัจจัยครบทั้ง ๔ เหตุปัจจัย กล่าวคือ มีความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า ในพระธรรม ในพระสงฆ์ และมีศีลที่พระอริยเจ้าใคร่แล้ว (ซึ่งอาจารย์ตอบผมว่าหมายถึงศีล ๕) พระพุทธองค์ท่านตรัสว่า จะสามารถพยากรณ์ตนด้วยตนเองได้ว่า เราเป็นพระโสดาบัน มีความไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะตรัสรู้ในเบื้องหน้า.

เมื่อพิจารณาจากบทพยัญชนะในพระสูตรที่ผมอ้างถึง การบรรลุโสดาบันจึงไม่ใช่เรื่องยาก

ในพระสูตรกล่าวเพียงเท่านี้ ไม่เห็นมีข้อความที่อาจารย์พยายามนำมาอธิบายเลยครับ อยากให้อาจารย์ช่วยอธิบายเพิ่มเติมด้วย ขอบคุณครับ

ขอขอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ถึงความเป็นพระโสดาบัน เป็นผลของการอบรมเจริญปัญญา จนถึงความสมบูรณ์พร้อมแล้ว ซึ่งศรัทธาของท่าน แม้ก่อนที่จะได้รู้แจ้งอริยสัจจธรรม ก็ มุ่งตรงต่อการฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา มีความเลื่อมในพระรัตนตรัย และเมื่อเมื่อได้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมถึงความเป็นพระโสดาบันแล้ว ศรัทธาของท่านจึงมั่นคงโดยไม่หวั่นไหว ด้วยคุณธรรมที่ท่านได้บรรลุแล้วนั่นเอง ไม่มีทางที่จะไปนับถือหรือว่าพึ่งอย่างอื่นอย่างแน่นอน และ พระโสดาบัน เนื่องจากท่านดับกิเลสอันเป็นเหตุให้มีการล่วงศีลได้อย่างสิ้นเชิงแล้ว จึงไม่มีทางที่จะท่านจะล่วงศีล ๕ อีกต่อไป ดังนั้น คุณธรรมของพระโสดาบัน คือ มีความมั่นคงในพระรัตนตรัย และ มีศีล ๕ ที่บริบูรณ์ ครับ
ขอเชิญย้อนอ่านทบทวนได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ศีลที่พระอริยเจ้าใคร่แล้ว เป็นไปเพื่อสมาธิ มีประมาณเพียงใด?
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ