สวัสดีค่ะ

ได้ฟังประโยคนี้เกี่ยวกับทานบารมี

"อนึ่ง ไม่ให้ของไม่เป็นที่สบายมีน้ำดื่มและของบริโภคเป็นต้น หรือของที่เว้นจากการพิจารณาแก่ผู้ขอที่เป็นไข้ แต่ให้ของเป็นที่สบายเท่านั้นอันสมควรแก่ประมาณ"

หมายถึงอย่างไรคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ประโยชน์ของการให้ทาน คือ ให้ความสุข ความสะดวกสบาย ให้ประโยชน์แก่ผู้รับ ซึ่งจะต้องรู้ด้วยว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควรแก่ผู้รับ ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่ให้ของเสีย ไม่ให้ของไม่มีประโยชน์ ไม่ให้น้ำที่ไม่เหมาะ ไม่ควรให้อาหารที่แสลง เป็นต้น แม้บุคคลผู้ที่เป็นไข้ ผู้ที่จะให้ความช่วยเหลือ ก็จะต้องรู้ด้วยว่าสิ่งใดเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่เป็นไข้ มีการสอบถามว่าต้องการสิ่งใดที่เป็นประโยชน์ ก็ให้สิ่งนั้นตามสมควร ไม่ให้สิ่งที่เป็นโทษต่อร่างกาย แสดงถึงความละเอียดของจิตใจที่มุ่งทำประโยชน์แก่ผู้อื่นจริงๆ เพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง ทั้งหมดนั้นเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง จึงจะเป็นบารมี เป็นคุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส ครับ
คำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ ๑๙๖๕ มีดังนี้

"ถ้าต้องการช่วยเหลือใครจริงๆ แม้แต่ผู้ที่เจ็บป่วย ก็ต้องเป็นผู้มีความกรุณา ที่จะพิจารณา ไม่ใช่เพียงแต่จะให้ๆ ไป แต่ต้องรู้ความเหมาะความควรว่า จะเป็นประโยชน์กับคนเจ็บป่วยมากน้อยประการใดด้วย

เรื่องของกุศล เป็นเรื่องละเอียด และเป็นเรื่องที่จะต้องไม่ประมาท คือ คิดว่าเป็นสิ่งที่ควรให้ก็ให้ แต่จะต้องพิจารณามากกว่านั้น ผู้ที่เป็นนายแพทย์ก็คงจะทราบดีว่า อาการของคนไข้แต่ละคนๆ จะเหมาะแก่ยากี่มื้อ กี่เม็ด ไม่ใช่เพียงแต่ให้ไปเท่านั้น"

ขอเชิญคลิกฟังคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 1965
... ยินดีในกุศลของคุณ Krittimasu และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ยินดีในกุศลจิตครับ

ขอบคุณพระคุณอาจารย์คำปั่นมากค่ะ