พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้าที่ 23

๙. ปฐมอุปปาทสูตร

ว่าด้วยความเกิดขึ้นแห่งอายตนะ

[๒๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความบังเกิด ความปรากฏแห่งจักษุ เป็นความเกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็นความตั้งอยู่แห่งโรค เป็นความปรากฏแห่งชรา และมรณะ ฯลฯ ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความบังเกิด ความปรากฏแห่งใจ เป็นความเกิดแห่งทุกข์ เป็นความตั้งอยู่แห่งโรค เป็นความปรากฏแห่งชราและมรณะ ส่วนความดับ ความสงบ ความไม่มีแห่งจักษุ เป็นความดับแห่งทุกข์ เป็นความสงบแห่งโรค เป็นความไม่มีแห่งชราและมรณะ ฯลฯ ความดับ ความสงบ ความไม่มีแห่งใจ เป็นความดับแห่งทุกข์ เป็นความสงบแห่งโรค เป็นความไม่มีแห่งชราและมรณะ.

จบ ปฐมอุปปาทสูตรที่ ๙

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ถ้าไม่มี ตา หู จมูก ก็คงไม่มีการเห็น การได้ยิน และก็ไม่มีตัวเราที่สมมติขึ้นมา ก็ไม่ต้องทุกข์จากการเจ็บป่วย หรือทุกข์ใจจากการเห็น ...คิดนึก เป็นต้น แต่เพราะมี ตา หู...เป็นต้นก็ย่อมทุกข์ทั้งกายและใจและเพราะมีกิเลสนั่นเอง จึงมี ตา หู....ใจเกิดขึ้นมา หนทางเดียว คือดับกิเลสและหนทางนั้นคือ เข้าใจความจริงว่าขณะนี้เป็นธรรมไม่ใช่เรา ขออนุโมทนาครับ

เรื่อง ย่อมเดือดร้อนเป็นทุกข์เมื่อมีอายตนะ คือ ตาหู จมูก...เมื่อไปยึดถือว่าเป็นเรา เป็นต้น

เชิญคลิกอ่านได้ที่...

เมื่ออะไรเกิดขึ้น โลกจึงเกิดขึ้น [โลกสูตร]

ขออนุโมทนา.............แต่ละ.............. ยากมากค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ