จึงควรศึกษาเพื่อให้เกิดความเข้าใจถูก มั่นคงขึ้นๆ แล้วก็จะรู้สึกเบา ไม่เครียด และไม่เห็นแก่ตัว เมื่อเห็นถูกว่า ไม่มีเรา

เครียดก็ไม่ใช่เรา ไม่เครียดก็ไม่ใช่เรา จนกว่าจะเข้าใจตรงนี้

ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตน ความรู้สึกเครียดก็ไม่เที่ยง เกิดแล้วก็ดับ ความสุขก็ไม่เที่ยง ทุกอย่าง ทุกขณะเกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วดับ แต่อวิชชาปิดบังทำให้เราไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง จึงหลงยึดถือ ความสุข ความทุกข์ว่าเป็นเราค่ะ

ถ้าเข้าใจคำว่า ธรรม คำเดียวก็สามารถที่จะบรรลุคุณธรรม ถึงความเป็นพระอรหันต์

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง เป็นธรรมที่ลึกซึ้ง ทวนกระแสของกิเลส เพราะเข้าถึงธรรมแสนยาก ถ้าเข้าถึงธรรมง่าย ก็บรรลุเป็นพระโสดาบันกันหมด

.............ถ้าไม่วาง ก็หนัก.

แม้หนักและไม่วางก็เป็นธรรม ไม่ใช่เรา

ถ้ารู้ว่าหนัก (อกุศลเกิด) แล้วไม่วาง (ไม่ระลึกรู้ลักษณะของอกุศล ว่าเป็นอนัตตาและไม่เที่ยง) เมื่อไรจะเบา (เบาบางจากอวิชชา) เสียที่ละคะ ... .รู้ เข้าใจ แต่ไม่น้อมนำมาปฏิบัติ ... พระพุทธเจ้าไม่สรรเสริญ.

อนุโมทนาด้วยนะ

อนุโมทนา"สหายธรรม"ทุกท่าน ด้วยความจริงใจค่ะ.

อนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ