ในปัจจุบัน มักจะเห็นฆราวาสเป็นผู้เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาภิกษุ ผ่านทางสื่อต่างๆ หากแต่ไม่ค่อยเห็นว่าภิกษุจะเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาภิกษุกันเอง อยากทราบว่า ในพระไตรปิฎกมีตัวอย่างของการเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาที่กระทำโดยภิษุด้วยกันเองหรือไม่ครับ
ขอขอบพระคุณ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความในพระไตรปิฎก มีมากทีเดียว ที่ภิกษุทั้งหลาย เห็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะไม่ควรของภิกษุด้วยกัน แล้วกล่าวเพ่งโทษ (กล่าวให้รู้ว่า สิ่งนั้น เป็นโทษ) ติเตียน (กล่าวให้ได้รู้ความจริงว่า พระภิกษุในพระธรรมวินัย มีความประพฤติที่ไม่ดีอย่างนั้นได้อย่างไร) โพนทะนา (กล่าวกระจายข่าวให้ความจริงปรากฏในทุกที่ทุกสถาน เพื่อบุคคลอื่นจะได้เข้าใจอย่างถูกต้อง) ยกตัวอย่างสิกขาบทที่ว่าด้วยการรับเงินรับทอง หลังจากที่อุบาสกได้ตำหนิพฤติกรรมของพระอุปนันทศากบุตร ที่รับเงิน แล้ว พระภิกษุทั้งหลาย เมื่อทราบข่าวนั้น ต่างก็พากันเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาในพฤติกรรมของพระอุปนันทศากยบุตร ด้วย ดังข้อความจากพระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ดังนี้ คือ
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค-ทุติยภาค เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๙๓๗

"ภิกษุทั้งหลายได้ยินบุรุษนั้นเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาอยู่ บรรดาภิกษุที่เป็นผู้มักน้อย สันโดษ มีความละอาย มีความรังเกียจ ผู้ใคร่ต่อสิกขา ต่างก็เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉนท่านพระอุปนันทศากยบุตรจึงได้รับรูปิยะเล่า แล้วกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า"
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

หากภิกษุ เมื่อเห็นภิกษุอื่นในวัดเดียวกันประพฤติไม่ตรงตามพระวินัย แต่ไม่เพ่งโทษ ติเตียน หรือโพนทะนา ภิกษุผู้อยู่เฉยนั้นจะได้รับผลใดที่เป็นอกุศลหรือไม่ครับ
ขอขอบพระคุณ

เรียน ความคิดเห็นที่ ๒ ครับ
การทอดธุระ ไม่ทำสิ่งที่ควรทำเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แม้แต่กรณีที่พระภิกษุรู้ว่ามีภิกษุที่ประพฤติผิดพระวินัย แล้วเพิกเฉย ไม่บอก ไม่ชี้แจงในความเป็นจริง ก็มีโทษ ด้วย เป็นการไม่เอื้อเฟื้อต่อพระวินัย และ เหมือนประหนึ่งว่าช่วยกันปกปิดความผิดของพระภิกษุรูปนั้น ไม่บอก ไม่แสดง ไม่เปิดเผยเพื่อการทำการแก้ไขต่อไป การจงใจล่วงละเมิดสิกขาบท ก็มีโทษอยู่แล้ว เป็นเครื่องกั้นสวรรค์ มรรค ผล นิพพาน ครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ