* ทุกข์ ในเบื้องต้นก็คือสภาพที่ไม่สบาย ได้แก่ทุกข์กาย คือสภาพที่ไม่สบายทางกาย เช่น ความเจ็บ ความป่วยไข้ต่างๆ และทุกข์ใจ คือสภาพที่ไม่สบายทางใจ เช่น ความไม่พอใจ ความกังวล ความเครียด ความเศร้าโศก เสียใจต่างๆ

* ทุกข์กายเป็นผลของอกุศลกรรมที่ได้กระทำไว้แล้ว ใครๆ ที่มีกายนี้ก็ไม่อาจพ้นได้เลย แม้แต่พระอรหันต์ผู้สิ้นกิเลสแล้ว

* ทุกข์ใจ เกิดเพราะกิเลสที่สะสมมา เช่น เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ หรือสูญเสียสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ก็เกิดทุกข์ใจ

* ทุกอย่างที่เกิด ต้องเกิดจากเหตุปัจจัย ไม่มีใครควบคุม บังคับได้เลย เมื่อมีปัจจัยให้เกิดทุกข์กาย ก็ต้องมีการบำบัดรักษาไปตามที่เหมาะสม ซึ่งก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย แต่ทุกข์กายนั้นจะหายหรือไม่เพียงใดนั้น ก็เป็นไปตามเหตุปัจจัยเช่นกัน ถ้ามีความเข้าใจตามความเป็นจริงของสภาพธรรมที่เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยเช่นนี้ ก็ย่อมคลายความทุกข์ใจจากความทุกข์กายที่มี

* เมื่อฟังพระธรรม เข้าใจในความเป็นธรรมแต่ละอย่างตรงตามความเป็นจริง ย่อมเห็นโทษของกิเลสอกุศลที่สะสมมามากมาย และเห็นประโยชน์ของความเข้าใจความจริง พร้อมคุณความดีทุกอย่าง จึงอบรมปัญญารู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ละความไม่รู้และกิเลสอกุศลทั้งหลายไปตามลำดับ ก็จะคลายจากทุกข์ใจทั้งหลาย จนสามารถพ้นจากทุกข์ทั้งหมดได้จริง เมื่อดับกิเลสได้หมดสิ้นและไม่ต้องเกิดมาอีกเลย

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ