บางครั้งกล่าวรวมว่า ภิกษุสงฆ์ บางครั้งเรียก ภิกษุ บางครั้งเรียก สงฆ์

ไม่ทราบว่าทั้งสองคำนี้มีความหมายหรือใช้ต่างกันอย่างไร

คำว่า ภิกษุ มีความหมายหลายอย่าง เช่น ผู้ขอ ผู้เห็นภัยในสังสารวัฏ ส่วนคำว่า สังฆะ หรือสงฆ์นั้น แปลว่าหมู่หรือคณะ ไม่ว่าจะเป็นหมู่หรือคณะอะไรก็ได้ ไม่ได้ใช้สำหรับพระภิกษุเสมอไป ขึ้นอยู่กับคำที่อยู่ข้างหน้าของคำว่า สงฆ์ (สงฺฆ) นั้นจะเป็นคำอะไร เช่น หมู่นก หมู่แมลง ก็ใช้ได้เหมือนกัน ดังนั้น คำว่า ภิกษุสงฆ์ จึงหมายถึงหมู่แห่งภิกษุ ดังมีข้อความ ที่ว่า ภิกฺขุสงฺฆปริวาโร สตฺถา (พระศาสดา มีหมู่แห่งภิกษุเป็นบริวาร) อีกประการหนึ่ง ถ้ากล่าวถึงในเรื่องของสังฆกรรม คำว่า ภิกษุสงฆ์ หรือ ภิกฺขุสงฺโฆ นั้น จะหมายถึงพระภิกษุตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป ซึ่งสังฆกรรมแต่ละอย่างนั้นก็แตกต่างกันออกไป สรุปคือ ภิกษุ โดยมากหมายถึง ภิกษุบุคคล สงฆ์หมายถึงหมู่ของพระภิกษุที่ทำสังฆกรรมตามพระวินัย อนึ่งสงฆ์จำแนกเป็น ๒ จำพวกคือ ๑. สมมติสงฆ์ (พระภิกษุปุถุชนที่ทำสังฆกรรม) ๒. อริยสงฆ์ (พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้แก่ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงบรุษ ๘ บุคคล) ฉะนั้นในภาษาไทยเรานิยมใช้คำว่าภิกษุสงฆ์นั้น หมายถึง หมู่ของพระภิกษุตามพระวินัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

* * * ขอเชิญทุกท่านร่วมสนทนา * * *

ขอขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ