เพราะฉะนั้นก็มีปัญหาที่น่าคิด เพราะเหตุว่าถ้าจะพิจารณาแล้ว ก็จะเห็นได้ว่า ผ่านความตายไปทุกวัน แต่ละวันๆ หรือจะกล่าวอีกอย่างหนึ่งก็ได้ว่า ผ่านความตายไปแต่ละขณะๆ เพราะฉะนั้นการที่จะสิ้นสุดสภาพความเป็นบุคคลนี้ ในชาตินี้ ก็คงจะใกล้เข้ามาทุกขณะที่แต่ละขณะผ่านไป และการที่จะเกิดในภพภูมิต่อไปนั้น ก็แล้วแต่กรรมหนึ่งจะเป็นปัจจัยที่จะทำให้ปฏิสนธิจิตเกิดขึ้นในภพใหม่ ซึ่งก็เลือกไม่ได้ว่าจะเป็นกุศลกรรมหรืออกุศลกรรมอะไรที่จะทำให้ปฏิสนธิจิตเกิด แต่ไม่ว่าจะเกิดในภพภูมิไหนก็ตาม สภาพของจิตก็จะเป็นไปตามการสะสม

เพราะฉะนั้นถ้าปัจจุบันชาตินี้ยังรัก ยังโลภ ยังโกรธ ยังหลง ยังพยาบาท ยังริษยา ยังสำคัญตนมากน้อยอย่างไร ชาติหน้าเปลี่ยนไปได้ไหมคะ ก็จะต้องเหมือนอย่างนี้ แต่ว่าจะมากขึ้นหรือจะน้อยลง ก็ตามการสะสมของปัจจุบันชาติในแต่ละขณะนี้เอง

เพราะฉะนั้น ก็จะเห็นความสำคัญของแต่ละขณะในชีวิตว่า จะเป็นประโยชน์เมื่อกุศลจิตเกิด และก็จะเป็นประโยชน์มากขึ้น เมื่อสามารถจะรู้ว่า เป็นนามธรรมหรือเป็นรูปธรรม เพราะฉะนั้นสำหรับในชาตินี้ก่อนที่จะตาย ก็น่าคิดว่า อยากจะเป็นคนดี หรือว่าอยากจะเป็นพระโสดาบัน ลองคิดดูว่า ต้องการอย่างไหน ขอเชิญท่านผู้ฟังแสดงความคิดเห็นค่ะ อยากจะเป็นคนดีทุกๆ วันเพิ่มขึ้นด้วยการเจริญกุศลทุกประการ หรือว่าอยากจะเป็นพระโสดาบัน

มีสิทธิ์ที่จะคิดได้ทุกท่าน ถ้าคิดถูก ก็เป็นปัญญา ถ้าคิดผิด ก็ไม่ใช่ปัญญา

โสภณธรรม ครั้งที่ 103

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ