มิจฉาสมาธิ

มิจฺฉา (ผิด เท็จ) + สมาธิ (ความตั้งมั่น)

ความตั้งมั่นผิด หมายถึง เอกัคคตาเจตสิกที่เกิดร่วมกับอกุศลจิต ทำให้จิตตั้งมั่นในอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งโดยปราศจากความรู้ความเข้าใจในเหตุผล ไม่รู้ว่าขณะนั้นจิตเป็นกุศลหรืออกุศลอย่างไร มีเพียงความเฉยๆ หรือความสบายที่ไม่ต้องรู้อารมณ์อื่นเท่านั้น และมีความพอใจที่จะอยู่ในอารมณ์ หรือในสภาพนั้นนานๆ ซึ่งในขณะนั้นเป็นโลภมูลจิตเกิดสลับกับ โมหมูลจิต เพราะมีทั้งความยินดีพอใจและความไม่รู้

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ