คำของบิดา

ทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่ได้ปลอดภัยจากกิเลส เพราะเป็นไปกับกิเลสตลอด สังสารวัฏยาวนานด้วยความไม่รู้ คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่กำบังจากกิเลส เป็นคำของบิดา ไม่มีใครให้กำเนิดใหม่จากความไม่รู้ไม่เข้าใจสิ่งที่มีจริงในสังสารวัฏนอกจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราอยู่ในโลกที่อันตรายจากรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส คิดนึก โดยไม่รู้เลยจนกว่าจะได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ฟังจนเป็นนิสัย ฟังจนคุ้นเคยคำของพระองค์จนเป็นอุปนิสยโคจร พอใจในคำของพระองค์มากกว่าสิ่งอื่น มีค่ามากกว่าสิ่งอื่น เพราะเป็นที่กำบัง อารักขาให้พ้นจากอกุศลเป็นอารักขโคจร ไม่ตกไปในโลภะ โทสะ โมหะ จนกว่าจะเป็นอุปปนิพันธโคจร ทำให้เกิดสติสัมปชัญญะ จนกว่าจะประจักษ์แจ้งอริยสัจธรรม

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้สิ่งที่มีค่า ที่เงินทองทรัพย์สมบัติก็ซื้อไม่ได้ คือ ความเห็นที่ถูกต้อง ความจริงของสิ่งที่มีจริง

ถ้าไม่ได้ฟัง เป็นอกุศลแน่เพราะไม่รู้สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏขณะนี้

สิ่งที่ได้ยินแล้ว เล็กๆ น้อยๆ ค่อยๆ ปรุงแต่งเป็นสังขารขันธ์ให้มีความเข้าใจเพิ่มขึ้น จนรู้จริง ๑ ที่กำลังปรากฏ จนกระทั่งการเกิดดับปรากฏ ค่อยๆ คลายความเป็นเรา ความเข้าใจปล่อยวางเองว่าไม่ใช่เรา เป็นธรรมที่เกิดดับ

พระพุทธศาสนาดำรงอยู่เมื่อคนมีความเข้าใจถูกต้อง เพียงเข้าใจผิดก็ทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

สนทนาธรรม พุทธคยา ๓ ก.พ. ๖๑

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์

อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ