การเป็นคนดีควบคู่กับการฟังธรรม
ในชีวิตประจำวันอกุศลเกิดมากเหลือเกิน แค่ลืมตาขึ้นอกุศลก็เกิดแล้ว เห็นดอกไม้ก็ติดข้องพอใจ ในชีวิตแต่ละวันแสวงหาแต่รูป หาอะไรอร่อยๆ ทาน หาเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ ฟังเสียงเพลงเพราะๆ โลภะเกิดเกือบตลอดวัน แต่เมื่อได้เห็นได้ยิน สิ่งที่ไม่น่าปรารถนาก็ขุ่นเคืองใจ ไม่พอใจคนนั้น โกรธคนนี้ เห็นคนอื่นได้ดีกว่าก็อิจฉา วันๆ มีแต่ สะสมอกุศลมากมายเมื่อเทียบกับกุศลที่เกิดน้อยมาก จึงควรอบรมเจริญกุศลทุกประการ เพื่อสะสมเป็นอุปนิสัย มีเมตตาต่อผู้อื่น ขณะฟังธรรมมีเมตตาต่อบุคคลทั่วไป เป็นผู้มีใจดี การเป็นคนดี ขณะนั้นจิตเป็นกุศล จิตผ่องใสฟังธรรมก็เข้าใจ ไม่ควรประมาทที่จะอบรมเจริญกุศลทุกประการ โดยเฉพาะเมตตาในชีวิตประจำวันเพื่อจิตน้อมไปสู่กุศลมากขึ้น
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...
จงมีใจดี และจงฟังสุภาษิตโดยเคารพ [รัตนสูตร]
การเป็นคนดีควบคู่ไปกับการฟังธรรมจะนำไปสู่การรู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ...
หมู่ภูตเหล่าใด อยู่ภาคพื้นดิน หรือเหล่าใดอยู่ภาคพื้นอากาศ มาประชุมกันแล้วในที่นี้ ขอหมู่ภูตทั้งหมด จงมีใจดี และจงฟังสุภาษิตโดยเคารพ เพราะฉะนั้น ขอท่านฟังหมดจงตั้งใจฟัง จงเจริญเมตตาในหมู่ประชาที่เป็นมนุษย์
ขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การเดินทางในสังสารวัฏฏ์ยังอีกยาวไกล เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์ (ไม่ใช่เกิดเป็นนก ไม่ใช่เกิดเป็นผีเสื้อ...) มีอวัยวะที่ครบทุกส่วน ก็ควรที่จะได้ประโยชน์จากตรงนี้ให้มากที่สุด ด้วยการสะสมกุศล ขวนขวายในความดีทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา น้อมไปในทางที่เป็นกุศลยิ่งขึ้นเพราะดีเท่าไหร่ ก็ยังไม่พอ จนกว่าจะได้เป็นพระอรหันต์ การฟังพระธรรม เป็นเหตุให้ความเข้าใจถูก เห็นถูก คือ ปัญญาเจริญขึ้น เมื่อปัญญาเจริญขึ้น ก็จะเป็นเครื่องเกื้อกูลให้มีความประพฤติที่ดีงามยิ่งขึ้นทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ตามระดับขั้นของปัญญา สะสมเป็นอุปนิสัยที่ดีต่อไป จนกว่าจะถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ดับกิเลสได้ในที่สุด ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
* อนุโมทนากับพี่เมตตาและอาจารย์khampan
แต่การจะเป็นคนดี (ที่ดีจริงๆ โดยสมบูรณ์แบบ) ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเมื่อได้รับผัสสะทำให้มีโทสะมูลจิต ไม่ได้พิจารณาว่าเป็นธรรมะ แต่คิดว่าเป็นอกุศลวิบากที่ต้องได้รับ จึงไม่ได้โต้ตอบใดๆ แต่จิตเศร้าหมอง เมื่อนึกถึงธรรมบรรยายที่ท่านอาจารย์สุจินต์ ได้บรรยาย (จากCD) "ทุกข์เท่าใดบนโลกมนุษย์ก็ไม่เท่ากับทุกข์ในมหานรกอเวจี" เมื่อนึกได้ดังนี้ความไม่แช่มชื่นในใจค่อยๆ จางหายไป เพราะเห็นจริงตามนั้นและทำให้เชื่อมั่นว่าการฟังธรรม เป็นเครื่องเกื้อกูลปัญญาจริงๆ
