การถวายสังฆทาน 2

จะเป็นสังฆทานหรือไม่ ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่ที่จิตของผู้ถวายด้วย คือถ้ามุ่งตรงต่อสงฆ์ ไม่เลือกผู้รับ ไม่หวั่นไหวยินดียินร้ายในผู้รับทานตามคัมภีร์ว่าเป็นสังฆทาน คือทานที่ถวายอุทิศต่อสงฆ์

การถวายสังฆทาน ต้องมีจิตมุ่งตรงต่อสงฆ์ให้ด้วยความเคารพ ยำเกรง อ่อนน้อม ไม่ เจาะจง ว่าเป็นภิกษุหนุ่มหรือสามเณร ไม่เลือกภิกษุ สำคัญที่รักษาใจให้เป็นกุศล อันนี้ยากค่ะ เพราะถ้าเราเจอพระภิกษุที่ไม่สำรวม เราสามารถอ่อนน้อม ยำเกรง ให้ความเคารพท่านได้ไหม กุศลเกิดสลับกับอกุศลได้ในขณะนั้น แต่ไม่ใช่สังฆทานค่ะ ถ้าจิตไม่มุ่งตรงต่อสงฆ์ค่ะ

เข้าใจถึงความเป็นสงฆ์ เคารพและมีปัญญาเข้าใจในความเป็นสงฆ์ การยำเกรงและเข้าใจในความเป็นสงฆ์เป็นของยาก เป็นเรื่องของจิตและมีปัญญาเข้าใจพระคุณอันเกิดมาจากการเข้าใจพระธรรม

การเข้าใจสภาพจิตในแต่ละขณะจิตเป็นของยาก เพราะแต่ละขณะจิตอาจมีทั้งกุศล และอกุศลเช่นนี้แล้ว ก็ไม่รู้ช่วงไหนจะเป็นสังฆทานหรือไม่เป็นในการถวาย

๑. การที่ถวายเป็นพิธีการอย่างยิ่งใหญ่ เช่น งานมหาสังฆทานที่มีกลุ่มบุคคลเขาทำกัน และมีการถวายเป็นพิธีการอย่างมาก เช่น มีพระภิกษุไม่ต่ำกว่า ๔ รูป มีการอปโลกน์ มีการถวายประเคนอย่างเป็นพิธีจะเป็นสังฆทานได้หรือไม่?

๒. หากจะให้เป็นสังฆทานแน่ๆ ต้องทำอย่างไรให้แน่ๆ ครับ เป็นพิธีการถือว่าได้แน่ๆ หรือเปล่า เพราะจากท่านสหายธรรมบอกว่าต้องมีความยำเกรง ฯลฯ เปรียบเสมือนนามธรรม ไม่สามารถวัดเป็นรูปธรรมได้ มีเป็นแบบรูปธรรมที่สามารถเห็นและวัดได้หรือไม่ครับ (เหมือนกับว่าเราบอกคนอื่น ว่าเราเป็นคนดี แต่หากเราไม่ได้กระทำจะถือว่าเป็นคนดีหรือไม่)

ขออนุโมทนาบุญครับ

๑. เป็นก็ได้ ไม่เป็นก็ได้ อยู่ที่สภาพจิตและความเข้าใจของผู้ถวาย

๒. ตามรูปแบบของทักษิณาวิภังคสูตร คือ นิมนต์ต่อสงฆ์ ถวายอาหารแก่พระภิกษุสงฆ์ทั้งวัด หรือนิมนต์ต่อสงฆ์ ขอสงฆ์ตามจำนวนที่ต้องการมาฉันอาหารที่บ้าน มุ่งตรงต่อ สงฆ์ไม่เลือก ไม่หวั่นไหวแม้ได้ภิกษุไม่สำรวม หรือได้พระเถระผู้ทรงคุณก็ไม่ดีใจ ไม่มีรูปแบบให้เห็น เพราะอยู่ที่จิตของผู้ถวายเป็นสำคัญ

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาค่ะ