ต้องเข้าถึงความเป็นธรรมของสภาพธรรมแต่ละหนึ่ง


        ผู้ถาม ในขณะที่โทสะเกิด แล้วก็พยายามหาทางที่จะลดละโทสะให้เกิดน้อยกับในขณะที่โทสะเกิดแล้วมีความเข้าใจลักษณะของโทสะ ขออาจารย์ช่วยอธิบาย

        สุ. ก็เป็นลักษณะหนึ่งที่ต่างกับลักษณะอื่นทั้งหมด เป็นแต่ละลักษณะ ถ้ากล่าวถึงโทสะก็ลักษณะหนึ่ง ถ้ากล่าวถึงโลภะก็ลักษณะหนึ่ง ถ้ากล่าวถึงอิจฉา ริษยาก็อีกลักษณะหนึ่ง ถ้ากล่าวถึงแข็งก็ลักษณะหนึ่ง ถ้ากล่าวถึงหวานก็ลักษณะหนึ่ง ก็เป็นแต่ละลักษณะของสภาวธรรมที่มีจริงๆ ที่จะต้องเข้าถึงความเป็นธรรมแต่ละอย่างซึ่งไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใดเลย เพราะเหตุว่าเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว

        ผู้ถาม จะได้ประโยชน์ยังไง ที่รู้ลักษณะที่รู้ยาก เข้าใจยาก

        สุ. ถ้ารู้ลักษณะนั้น บังคับให้โทสะเกิดหรือเปล่า หรือว่าโทสะที่เกิดเพราะมีปัจจัย และเมื่อโทสะเกิดแล้วจะไปบังคับให้โทสะหมดไปหรือว่าเมื่อเกิดแล้วก็ดับไปโดยไม่รู้ โทสะเกิด ไปบังคับให้โทสะเกิดหรือเปล่า

        ผู้ถาม ไม่ได้บังคับ

        สุ. โทสะดับไปบังคับให้โทสะไม่ดับหรือเปล่า

        ผู้ถาม ไม่ได้บังคับ

        สุ. เพราะฉะนั้นรู้ความจริงนี่เป็นลักษณะของสภาพธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา ทั้งหมดที่เคยเป็นเราเป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ ความจริงก็คือสภาพธรรมแต่ละลักษณะ เกิดชั่วคราว ปรากฏชั่วคราวแล้วก็หมดไป ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนเลย แต่ความไม่รู้ทำให้สิ่งนั้นเสมือนไม่ได้ดับไปเลย เข้าใจว่าสิ่งนั้นเที่ยง

        ที่มา ...

        พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 206


    หมายเลข 10684
    25 ม.ค. 2567