ก้าวไปด้วยความเป็นเราโดยไม่รู้ธรรมที่หลอกลวง
ผู้ถาม ที่อาจารย์กล่าวว่าอย่าติดเพียงแค่ชื่อ แล้วก็ให้พิจารณาการไตร่ตรองในขณะที่สติยังไม่ได้เกิด ยังไม่ได้ระลึกรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏจริงๆ การไตร่ตรองสภาพธรรมที่ปรากฏในชีวิตประจำวันก็นับว่ามีประโยชน์ ทีนี้เราจะไตร่ตรองอย่างไรที่จะให้เป็นความเห็นถูก
สุ. เราจะไตร่ตรองอย่างไร เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม จะไตร่ตรองอย่างไร สิ่งนั้นยังไม่ได้เกิดเลย แล้วคิดว่าจะทำอย่างนั้น ความเป็นจริงที่แม้ขณะที่พูดอย่างนี้ก็เป็นสภาพธรรมที่เกิดเพราะจิตคิดจึงได้พูด ศึกษาธรรมนี่ต้องเป็นเรื่องที่ละเอียดจริงๆ อย่าหวังผลคิดว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ให้เข้าใจสิ่งที่กำลังปรากฏ ค่อยๆ เข้าใจขึ้นตามความเป็นจริงว่าเป็นธรรมที่เป็นอนัตตา มิฉะนั้นเราก็ก้าวไปด้วยความเป็นเราโดยไม่รู้ธรรมที่หลอกลวงว่าขณะนั้นด้วยความเป็นเราจึงทำให้คิดว่าจะทำอย่างไร แต่ขณะที่กำลังฟังมีสภาพธรรมกำลังปรากฏ อันนี้คือพูดบ่อยๆ เพื่อเตือนให้เข้าใจว่าธรรมไม่ได้อยู่ไกลเลยเป็นสิ่งที่มีจริงในชีวิตประจำวันทุกขณะ เพราะฉะนั้นยิ่งฟังก็จะยิ่งเข้าใจในความเป็นอนัตตา ความไม่ใช่เรา แต่ถ้ายังมีเราที่ลึกมาก และก็หวังที่จะทำอย่างนั้นอย่างนี้จะกั้นไม่ให้รู้ตามความเป็นจริงว่าแท้ที่จริงแล้ว สิ่งที่มีนั่นแหละเป็นสิ่งที่ไม่ควรที่จะเข้าใจว่าเป็นตัวตน เป็นสัตว์ เป็นบุคคล
ที่มา ...