กรรมดีแต่ไม่นำออก

สุรีย์   กราบเรียนถามท่านอาจารย์สุจินต์ สืบเนื่องจากที่อาจารย์พูดเมื่อกี้นี้ ไม่เลือกเชื้อชาติ คือการที่เราจะไปสวรรค์ คำว่า “สวรรค์” เป็นที่ที่ผู้ที่ได้เจริญกุศลแล้ว ถึงจะได้ไป อันนี้เราก็ไม่เลือกเชื้อชาติ ไม่เลือกใครทั้งสิ้น แต่ว่าอยู่ที่ลักษณะของจิตของเขาว่า จิตของเขาเป็นกุศลหรือเปล่า คำถามของดิฉันก็คือว่า ในขณะซึ่งจะเป็นชาติจีน ชาติไทย ชาติฝรั่ง แม้เขาไม่ได้อยู่ในพระพุทธศาสนา แม้เขาไม่ได้รู้จักพระธรรม แต่การสะสมของเขา ไม่รู้ปางไหน ทำให้จิตของเขาเป็นกุศล เขาได้เจริญกุศลมามากๆ ทีนี้ก่อนตายกรรมอันนั้น กรรมที่เขาเคยกระทำไว้แล้ว อนันตชาติ ซึ่งเขาอาจจะเคยรู้จักพระธรรมคำสอน เพราะฉะนั้น ก็ส่งให้เขาไปสวรรค์ อันนี้คือคำตอบใช่หรือเปล่า

ส.   ไม่เกี่ยวกับพระธรรมคำสอน เรื่องของกุศลเป็นจิตที่ดีงาม  เป็นทานก็ได้ เป็นศีลก็ได้ เป็นภาวนาคือการอบรมสมถะ ความสงบของจิต หรือว่าเป็นการอบรมเจริญปัญญาที่เป็นสติปัฏฐาน เป็นวิปัสสนาก็ได้ กุศลทุกชนิดให้ผลดี

สุรีย์   สมมุติคนที่เขายังไม่ได้ศึกษาพระธรรมคำสอน เขาก็ไม่รู้จักเจริญสติปัฏฐานคืออะไร แต่เขาทำจิตที่เป็นกุศลที่เป็นไปด้วยทาน อย่างนี้ดิฉันชื่นชมมากเลย พวกที่ได้ทุนอะไรต่างๆ ที่ไปเมืองนอก ซึ่งเขาบอกบุญกันนี้ ดิฉันชื่นชมเขามากๆ ที่เขาเป็นเศรษฐี แล้วเขาสามารถจะใช้เงินทำให้คนเกิดปัญญาทางโลกได้ ในขณะนั้นตัวเขาและบรรพบุรุษเขาก็ได้เจริญกุศลแล้ว เขาคงจะได้ไปสวรรค์  แต่การไปสวรรค์ของเขา ไม่ได้เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา คือไม่ได้เรียนอะไรเข้าทางพระพุทธศาสนาเลย

ส.   เป็นผลของกรรมดี แต่ว่าออกจากสังสารวัฏไม่ได้ เพราะฉะนั้น ข้อความแต่ละตอนก็ต้องพิจารณาเป็นตอนๆ ไป ถ้าพูดถึงเรื่องสวรรค์ก็เป็นผลของกรรมดี แต่ว่าทั้งหมดนี้เตือนให้เป็นผู้ไม่ประมาทในกุศลทุกประการ เพราะเหตุว่าถึงแม้ว่าจะเป็นคนดี สักเท่าไร มีใครจะบอกได้ไหมว่า ดีพอแล้ว ตราบใดที่ยังไม่เป็นพระอริยบุคคล ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ ความดีที่ทุกคนคิดว่ามีมากเทียบกับอกุศลจิตที่เกิดบ่อยมากในวันหนึ่งๆ ก็จะเห็นได้ว่าน้อย

เพราะฉะนั้น เวลาที่ใกล้จะตายจริงๆ ไม่มีใครสามารถที่จะรู้ได้ว่า กรรมใดจะให้ผล เพราะฉะนั้น ก็เป็นเรื่องของกรรมที่ได้กระทำเป็นปกติในชีวิตประจำวัน ถ้าปกติเป็นผู้ที่มีกรรมดีในกุศลทั้งหลาย ทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งในความสงบของจิต  ที่จะไม่โกรธ ไม่พยาบาท ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่ว่าพบใคร แล้วก็เป็นผู้ที่อบรมเจริญปัญญา ก็จะทำให้เป็นผู้ที่มีโอกาส มีความมั่นคงที่จะอบรมเจริญปัญญาต่อไป ที่จะออกจากสังสารวัฏได้ เพราะเหตุว่าถ้าพอใจในกุศล คิดว่าพอแล้ว แต่ก็ยังออกจากสังสารวัฏไม่ได้ เพราะฉะนั้น ก็เตือนให้เป็นผู้ที่ไม่ประมาท

นิภัทร ที่คุณสุรีย์ยกมาถาม ก็มาอีกคาถาหนึ่งเป็นการสนับสนุนคาถาอย่างดีเลย วรรคแรก พวกคนตระหนี่จะไปสู่เทวโลกไม่ได้เลย คนขี้เหนียว คนตระหนี่ จะไปสวรรค์ไม่ได้เลย  เทวโลกและสวรรค์ คนละคำ แต่ว่าอันเดียวกัน พวกคนตระหนี่จะไปสู่เทวโลกไม่ได้เลย

ส.   น่าตกใจไหมคะ ฟังๆ ดูเดี๋ยวก็ไปนรกกันหมด แต่ว่าตามความเป็นจริงต้องเข้าใจว่า ขณะที่ตระหนี่ ขณะนั้นเป็นกุศลหรืออกุศล เพราะเหตุว่าธรรมะเป็นเรื่องละเอียด ต่างขณะ เร็วมาก ขณะที่ตระหนี่เป็นอกุศล เพราะฉะนั้น จะให้ผลที่ดีไม่ได้