ส.   ข้อความต่อไป พระผู้มีพระภาค ทรงอุปมาว่า ดูกรจุนทะ เปรียบเหมือนอกุศลธรรมทั้งมวล เป็นเหตุให้ถึงความเป็นเบื้องล่าง  กุศลธรรมทั้งมวล เป็นเหตุให้ถึงความเป็นเบื้องบน ฉันใด ความไม่เบียดเบียนก็ฉันนั้นแล ย่อมเป็นธรรมสำหรับความเป็นเบื้องบนของบุคคลผู้เบียดเบียน แล้วก็ข้อความซ้ำต่อไป ต่อไปพระผู้มีพระภาค ตรัสว่า  ดูกรจุนทะ ผู้ที่ตนเองจมอยู่ในเปือกตมอันลึกแล้ว จักยกขึ้นซึ่งบุคคลอื่นที่จมอยู่ในเปือกตมอันลึก ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีไม่ได้   ผู้ที่ตนเองไม่จมอยู่ในเปือกตมอันลึก จักยกขึ้นซึ่งบุคคลอื่นที่จมอยู่ในเปลือกตมอันลึกข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีได้   ผู้ที่ไม่ฝึกตน ไม่แนะนำตน ไม่ดับสนิทด้วยตนเอง จักฝึกสอน จักแนะนำผู้อื่น จักให้ผู้อื่นดับสนิท ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีไม่ได้  ผู้ที่ฝึกตน แนะนำตน ดับสนิทด้วยตนเอง จักฝึกสอน จักแนะนำผู้อื่น จักให้ผู้อื่นดับสนิท ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีได้ ฉันใด  ดูกรจุนทะ ความไม่เบียดเบียนก็ฉันนั้นแล ย่อมเป็นทางสำหรับดับสนิทของบุคคลผู้เบียดเบียน ข้อความซ้ำต่อไป ตอนท้ายของพระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า  ดูกรจุนทะ เหตุแห่งธรรมเครื่องขัดเกลา  เราได้แสดงแล้ว  เหตุแห่งจิตตุปบาท เราได้แสดงแล้ว  เหตุแห่งการหลีกเลี่ยง เราได้แสดงแล้ว การหลีกเลี่ยงนี่ควรจะหลีกเลี่ยง อกุศลธรรม เช่น การเบียดเบียน หรือว่า การฆ่าสัตว์  การถือเอาสิ่งของที่บุคคลอื่นไม่ได้ให้ เป็นต้น สามารถที่จะหลึกเลี่ยงได้ทั้งสิ้น พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า เหตุแห่งการหลีกเลี่ยง

เราได้แสดงแล้ว  เหตุแห่งความเป็นเบื้องบน เราได้แสดงแล้ว  เหตุแห่งความดับสนิท เราได้แสดงแล้ว ด้วยประการฉะนี้  ดูกรจุนทะ กิจอันใดที่ศาสดาผู้แสวงหาประโยชน์ เอ็นดูอนุเคราะห์ แก่เหล่าสาวกจะพึงทำ  กิจนั้นเราทำแก่เธอทั้งหลายแล้ว  ดูกรจุนทะ นั่นโคนไม้ นั่นเรือนว่าง เธอทั้งหลายจงเพ่งพินิจเถิด อย่าประมาท อย่าได้เป็นผู้มีความเดือดร้อนในภายหลังเลย นี้เป็นคำสอนของเราสำหรับเธอทั้งหลาย ฉะนี้แล  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว  ท่านพระมหาจุนทะชื่นชม ยินดีภาษิตของพระผู้มีพระภาค ฉะนี้แล พระผู้มีพระภาคตรัสบท ๔๔ ทรงแสดงสนธิ ๕  พระสูตรนี้ ชื่อสัลเลขสูตร ลุ่มลึก เปรียบด้วยสาคร ฉะนี้ จบ สัลเลขสูตร ที่ ๘